Vertrek uit Ierland

We checkten redelijk vroeg uit en namen op aanraden van onze gastheer de auto naar de Docklands omdat we dan al vlakbij de ferry waren.

We hadden ruim de tijd om te wandelen langs de kade van de Liffey en de rivier over te steken via de voetgangersbrug of via de stralend witte Samuel Beckett Bridge. In de verte ligt het centrum van Dublin waarvan je de Millennium Spire trots kan zien prijken.

Het Dublin Congres centrum is een staaltje moderne architectuur om u tegen te zeggen. De kubusstructuur wordt vooraan onderbroken door een achteroverleunende glazen cilinder die verschillende verdiepingen hoog is. Bij het binnenkomen wilden we de roltrappen nemen die langs de ramen tot helemaal naar boven gingen. We hoopten daar een geweldig uitzicht te hebben. Een lieve maar kordate receptioniste hield ons tegen. Wegens onderhoudswerken was het niet toegestaan de roltrappen te gebruiken. Een gemiste kans voor ons, maar ook voor hen want heel wat toeristen zouden bereid zijn om er zelfs voor te betalen.

Aan de overkant van de Liffey lokte tussen alle moderne gebouwen een ouderwetse pub met rode gevel en hanging baskets vol bloemen, de Ferryman. Het was er heel gezellig en naar goede Ierse traditie smulden we weer van porties goed voor anderhalve grote eter of twee normale eters. Je hebt er de keuze uit drie gebraden die op de middag recht uit de oven komen, kalkoen, runds of ham. Denk daar slaatjes en warme groenten bij en je kan wel indenken dat we thuis aan de lijn zullen moeten doen.

De overtocht was een tegenvaller. De catamaran die je vrij snel naar de overkant brengt, zat afgeladen vol. Het was vechten voor een zitje. Na korte tijd was er niet genoeg verse lucht en voelden we ons lichtjes onwel. Uitwaaien op het buitendek was niet direct een optie. Door de hoge snelheid van de boot kon je het er hoogstens enkele minuten uithouden.

Na een korte rit door het prachtige landschap van Snowdonia Park bereikten we het pittoreske dorpje Beddgelert, gelegen aan een kabbelend bergriviertje en de hoogste berg van Wales, Mount Snowdon. Onze B&B ligt vlak aan de rivier en vanuit ons raam op de eerste verdieping hebben we zicht op de berg. Deze beschrijving is volledig accuraat. Weggelaten informatie is wel dat aan de andere kant van de B&B een fish en chips shop is en recht onder ons een groezelig cafeetje. De vrouw die ons binnenliet droeg een T-shirt die zo zou kunnen dienen voor reclame van Dash of Vanish, maar dan wel in het ‘before’stadium, niet het glanzend witte ‘after’. Ik heb even aan de lakens geroken. Omdat ze niet gestreken zijn, konden we er niet echt op betrouwen of ze wel gewassen waren. Een loszittend toiletdeksel maakt het geheel af. De beloofde wifi blijkt bovendien onbestaande. Spijtig genoeg hebben we de overnachting betaald anderhalve maand geleden. We zijn regelrecht bedrogen, maar we laten het niet aan ons hart komen. Het is maar voor één nacht en als we slapen zijn onze ogen toe.